“…Je moet het maar durven…no cure no pay…hoeveel druk wil je je als bedrijf opleggen?…”
U kunt het gerust geloven. De twee oprichters hebben lang gedebatteerd over het vrijgeven van de ‘no cure’ feature. Er waren namelijk voldoende krachtige argumenten om het niet te doen. Het woord ‘risico’ was wel de rode draad van het wisselende nee-kamp.
Maar, als je je bedrijf “On the Border” noemt, vrij vertaald “op de grens van”, wat betekent dat dan precies? En hoe uit zich dat dan? Eenmaal doordrongen van deze betekenis en de daarbij horende verantwoordelijkheid was de beslissing onvermijdelijk.
Echter, deze genomen beslissing kende een consequentie. Jezelf messcherp houden, van begin tot einde oplevering opdracht is eerder beschreven. Maar…door het toepassen van ‘no cure’ gaat OTB aan de poort van een mogelijke samenwerking noodgedwongen streng selecteren. Want, samenwerken met OTB is niet samenwerken met een 13-in-dozijn-company.
“…No cure no pay betekent ook dat OTB selecteert of u klaar bent voor OTB..”
Over niet 13-in-dozijn gesproken: in lijn met OTB’s gedachtegoed micro blue ocean tezamen met de missie ‘transitie naar chronisch blije organisaties’, betekent het dat u minstens latent klaar moet zijn voor alle (micro) transities. Klinkt misschien niet klantgericht (maar dat was no cure toch al niet), maar vanwege de soms extreme inzichten u succesvol te maken sluit een ‘comfortzône houding’ niet voldoende aan bij OTB.
Geen enkel probleem om met klotsende oksels uit te kijken naar uw fear-zône fase. Zo lang de intrinsieke wil en gedrevenheid er maar zijn. U bent er dan waarschijnlijk latent klaar voor, aldus OTB.
Dus, pas indien beide partijen er klaar voor zijn, kan de poort naar samenwerking geopend worden. In alle andere gevallen trekt u zich terug óf OTB. Dat voelt misschien wat onwennig. Een leverancier die zich vooraf terugtrekt en feitelijk zegt geen zaken met u te willen doen.
Keuze en consequentie. Omdat de belangen van een gezamenlijk project haast gelijk zijn, dus ook de pijn als het niet goed gaat, is het onvermijdelijk dat ook OTB selecteert. Liever niet, want beide heren zijn zo commercieel als de pest, en zijn gedrild om nooit nee te zeggen. Maar eenmaal gekozen is deze luxe er niet meer…
